Böyle Gazeteci Arkadaşlar Varken...

Bugün birlikte 5 yıldan fazla aynı gazetede mesai yaptığım Coşkun Orhan’ı mezarı başında andık… Coşkun’u anmak üzere Gebze mezarlığına sadece gazeteci arkadaşlarım ve aile bireyleri geldi… Bir gün önce meslektaş büyüklerim Hakan Avcı ve Levent Altun bu anma programı için sosyal medyadan davette bulunan paylaşımlar yapmıştı… Sakın yanlış bir şey anlaşılmasın… Bu paylaşımın altına yüzlerce beğeni koyan, rahmet duaları edenler mezarlığa gelmedi gibi vefa adına cümleler kurma niyetim yok… Coşkun’un üzerinde emeği olduğu Çayırova’da, Gebze’de Darıca’da ve Dilovası’nda ki bir çok siyasetçiyi orada görmek isterdik gibi bir tepki  içinde hiç değilim…  Allah gelenden de gelmeyenden de, sosyal medya paylaşımının altına beğeni yapandan da , yorum yapanda da razı olsun… Coşkun’u anmak adına mezarlığa sadece gazeteci arkadaşların gelmesinden dolayı çok değişik duygular yaşadım... Mutluluk, gurur, arkadaşlık, birlik ve beraberlik, kötü ve acı günümüzde bir arada olmanın hazının da yer aldığı bir çok duyguyu aynı anda yaşadım… Zaman zaman gazeteci arkadaşlarımızla farklı görüş ve konular nedeniyle ters düşebiliyorduk… Bazen çalıştığımız gazetelerin köşelerinden birbirine iğneleyici cümlelerinde kurulduğuna şahit olduk… Ama acı günümüz olunca bir arada olmanın da gerekliliğini kavrayan meslektaşlarımla aynı bölgede mesai harcıyor olmaktan çok büyük gurur duydum, mutlu oldum… Gebze Gazeteciler Derneği Başkanımız Ahmet Oğuz elinde lokum paketleri ile mezarlığa gelirken genç meslektaşlarımız büyüklerine ve diğer meslektaşlarına bu lokumları sunması, Kocaeli Gazeteciler Derneği Başkanvekilimiz Levent Altun, gelenler mezarlığı bulamaz diye mezarlık girişinde insanları yönlendirmek üzere beklemesi büyük erdemlik… Yunus Kahraman gibi, Hakan Avcı gibi büyüklerimin duyarlılıkları da ayrı bir mutluluk verici görüntülerdi. Gelemeyen arkadaşlarda vardı… Ama onlarında kalbinin Coşkun’a karşı sevgi dolu olduklarına inancım tam.  İşleri olmasa koşa koşa gelirlerdi. Erol Selamet gibi yıllardır belediye basın dairesinde görev yapmasına karşılık tüm gazetecilere arkadaşlık, ağabeylik yapma emeklerinin yanı sıra acımızı mutluluğumuzu paylaşmak üzere hep yanımızda olması inanılmaz güzellikteydi. Valla mezarlık başında gazeteci arkadaşlarımın sergilediği o güzellikleri görünce ölüm adına korkularım bile değişti… Böyle meslektaşlarımla  bu beraberlik duyguları içinde harcanan mesainin sonucunda bölgemizin kalkınması da, il olma hedeflerinin de gerçeğe dönüşeceği umutlarım arttı. Böyle gazeteci arkadaşlar varken ölüm bile vız gelir Gebze Bölgesi Basınına…