Bir süredir toplumun her kesimi karşılıklı birbiri ile kavga ediyor. Herkes herkese bir şeyler söylemeye çalışıyor ama dilimiz çok kütü. Küfrün ve hakaretin biri bin parça…Eskiden sokakta bile duyunca kulaklarımızı tıkadığımız kelimeleri bugün televizyonlarda canlı yayınlarda izliyoruz. Bunlar filmlerde, skeçlerde veya başka şeylerde değil, aksine toplumunun önde gelenlerinden bunu duyuyoruz. Ankara’da izlenen gerginlik politikası ister istemez sokağa da yansıyor. Millet pimi çekilmiş el bombası gibi oldu. Kime ne söyleseniz size yüksek sesle cevap veriyor. Az daha üzerine düşseniz herkesin cebinden bir silah, bir bıçak veya başka bir cinayet aleti çıkıyor. Toplumda bu kadar insanı vurulup öldürüldüğünü görünce de doğrusu bu kadar silahın nereden ve nasıl temin edildiğini de merak etmiyor değilim. Eskiden bir kavga, bir gürültü veya bir mağdur görsek herkes yanına koşar, yardımcı olmaya çalışırdı. Şimdi kimse şahitlik bile yapmak istemiyor ve olay yerinden kaçmaya çalışıyor. Biz bölge değildik, neden bu hale geldik anlamış değilim. İnançlarımızı, değerlerimiz ve davranışlarımız yok oldu. Bizden olmayan ne varsa bizimmiş gibi uygulamaya başladık. Çocuklarımız bizi dinlemiyor, biz de büyüklerimizin dediğini yapmıyoruz. Bunun sonu iyeye gitmiyor ama kendimize gelecek gibi değiliz. Zararın neresinden dönersek kardır düşüncesinden yola çıkarak yarın başlayacak üç ayları ve kandili de bahane ederek yeni bir başlangıç yapmamız gerekiyor. Bunun için de kimse dünyayı düzeltmeye çalışmamalı ve herkes önce kendisini düzelmeden başlamalı. Herkes düzelse zaten dünya kendiliğinden düzelecek… Her şey bir yana, ne bu ülke ne de bu ülkenin saf ve temiz kalpli insanları asla bunu hak etmiyor. Daha fazla hoşgörü, daha fazla iyi niyet, daha fazla insanlık ve daha fazla pozitif olmalıyız. Yoksa böyle devam ettiği sürece bu hayat çekilmez, bizden söylemesi… BİR HASAN AMCA VARDI! Gebze’de her geçen gün bir sevdiğimizi kaybediyoruz. Daha dün mezara koyduğumuz Kocaeli eski milletvekili Salih Gün’ün acısını yaşayamadan yine meslek büyüğümüz, eski gazeteci Baki Kal’ın babası Hasan Kal amcamız vefat etti. Demokrat ve mütevazi kişiliği ile tanıdığımız Hasan amcayı pandemi dolayısı ile bir süredir görememiştik. Dün cenazesi sevenlerinin gözyaşları arasında toprağa verildi. Yakın çevresi de bizim gibi iyi bir insan olduğuna şahitlik etti. Hasan amcanın evlatlarını da Gebze kamuoyu yakından tanıyor. Kendisine Allah’tan rahmet, ailesi ve yakınları ile tüm sevenlerine başsağlığı diliyorum, mekanı cennet olsun. Geriye dönüp baktığımızda bir yıl gibi kısa sürede onlarca sevip saydığımız birçok insanı kaybetmişiz, her gün birilerine acımak bizi de fazlasıyla yıpratıyor. Sadece bir yılda çok sayıda insanı toprağa vermek ne demek, buna bir de pandemi ile genç yaşta vefat edenleri eklersek sıkıntı daha da büyük….Allah tüm ölmüşlerimize rahmet eylesin….